تبادل لینک هوشمند
در نخستین سال‌های آغاز عصر فضا، در حالیکه آمریکایی‌ها برای پرتاب نخستین سفینه سرنشین‌دار خود در فضا آماده می‌شدند، خبر پرتاب سفینه جدیدی از بایکونور با مشخصات ناوهای سرنشین‌دار، مسئولان ناسا را نگران کرد.
به گزارش ایسنا، مدت کوتاهی بعد از این پرتاب، ردیاب‌های آمریکایی توانستند پیام‌های مخابره شده بین این سفینه و زمین را هم دریافت کنند و در کمال وحشت متوجه شدند فضانوردی از این سفینه به زمین پیام می‌فرستد.
وحشت اینکه باز هم روس‌ها پیش دستی کرده و نخستین انسان را به فضا فرستاده باشند باعث شد که فورا جلسه‌ای تشکیل دهند اما بعد از بررسی و ترجمه متن ارسالی فضانورد شگفت زده شدند فضانورد روس از زمین دستورالعمل پخت سوپ کلم را می‌پرسید!
در آغاز تصور کردند فضانورد روس در اثر شرایط بی وزنی دیوانه شده است. اما وقتی به دنبال این صدا، یک آواز دسته جمعی از فضا مخابره شد، فهمیدند روس‌ها آنها را دست انداخته‌اند!
و اما اصل ماجرا بر می‌گردد به آدمکی که روس‌ها به آن نام ایوان ایوانویچ داده بودند. در بخش‌های مختلف بدن این آدمک، دستگاه‌های مختلفی برای سنجش تاثیرات سفر فضایی کار گذاشته شده بود از جمله در ضبط صوتی چند پیام را ضبط کرده بودند تا ارسال پیام به زمین را آزمایش کنند و مرکز هدایت پرواز میزان دریافتی صدا از داخل سفینه را بسنجد.
ایوان ایوانویچ دقیقا مثل یک انسان در اندازه واقعی و حتی با چشم، ابرو، مژه، و دهان ساخته شده بود که در نگاه اول شبیه یک مرده به نظر می‌رسید. به او لباس فضایی فضانوردان وستک را پوشانده بودند. با توجه به این که سرنشینان ناو وستک در زمان بازگشت به زمین در ارتفاع معینی از سفینه به بیرون پرتاب می شدند و بطور مستقل و جدای از سفینه فرود می آمدند، برای آن که اگر کسی ایوان ایوانویچ را پیدا کرد فکر نکند فضانوردی ضمن فرود کشته شده روی مقوایی نوشتند "آدمک" و آن را زیر نقاب کلاه فضایی او گذاشتند. این آدمک، قبل از گاگارین دو بار به فضا سفر کرد.
ایوان ایوانویچ به دنبال فروپاشی شوروی و مشکلات مالی سازمان فضایی روسیه در سال ۱۹۹۳، به حراج گذاشته شد و یک بازرگان آمریکایی آن را به مبلغ ۱۸۹ هزار و ۵۰۰ دلار خرید. از سال ۱۹۹۷ این آدمک در موزه ملی هوا و فضا به نمایش گذاشته شد.
.: Weblog Themes By Pichak :.